Wat te doen met een miljoen? Misschien zijn koffers wel iets voor u

Wat te doen met een miljoen? Misschien zijn koffers wel iets voor u

Investeren kan op alle denkbare manieren. Het meest voor de hand liggend zijn wel de beursfondsen, stenen, kunst, juwelen of auto’s. Waarbij met name die laatste drie doorgaans best een solide investering zijn. In die categorie scharen we voor ’t gemak ook koffers. Ja echt, er zijn mensen in de wereld die tientallen, zo niet honderden van deze reisgadget bezitten. De 75-jarige Menko ten Cate bijvoorbeeld. ‘Zo’n twintig jaar geleden struinde ik met mijn vrouw over een markt in Engeland, zij had destijds een zilverwinkel dus dan bezoek je dat soort plekken. Eigenlijk liep ik er altijd voor joker bij tot het moment ik spontaan een interesse begon te ontwikkelen voor koffers. Ik ging erop letten en kwam tot de conclusie dat je ze eigenlijk op iedere markt ziet staan. Zelf ben ik een fotograaf en ik heb ooit wat geld verdiend met het verkopen van wat huizen. In de loop der jaren is mijn collectie steeds groter geworden maar als een belegging heb ik het eigenlijk nooit gezien.

Alles bij elkaar heb ik nu zo’n 250 koffers. In Nederland ben ik zeker de grootste verzamelaar, de grootste van de wereld zit in Zweden, zijn verzameling is enkele miljoenen waard. Mijn duurste koffer is er eentje van Louis Vuitton die ruimte biedt voor dertig paar schoenen. Twee jaar geleden is er nog een Louis Vuitton-koffer uit 1910 verkocht voor tweehonderdduizend euro. Zo zijn er ook de afgelopen jaren twee koffers verkocht voor ongeveer een ton per stuk. Ze hebben respectievelijk een roulettetafel en plek voor duizend sigaren. Wereldwijd zijn er ongeveer honderd mensen actief in deze business, de bekendste handelaar die ook vaak aan mij koffers heeft verkocht is de Nederlander Luuk Pijnaker. Op verzoek gaat hij waar ook ter wereld op zoek en komt altijd met iets terug. Je moet wel erg goed oppassen in dit wereldje, op internet worden de meest belachelijke prijzen gevraagd.

Handwerk

Voor de mensen die deze business interessant vinden: nagenoeg alle mooie merken komen uit Frankrijk. Denk aan Louis Vuitton, Moynat en Goyard. Wat ook fijn is dat dergelijke koffers, die tussen de tien en vijftienduizend euro kosten, nog niet nagemaakt kunnen worden. Het is allemaal handwerk en ze worden tegenwoordig alleen nog in opdracht gemaakt. En heel veel komen er niet bij dus hun waarde zullen ze ook wel behouden. Onlangs heeft een Amerikaanse honkballer een koffer voor zijn petjes door Louis Vuitton laten maken voor twee ton, u kunt het zo gek niet bedenken. Er bestaan ook koffers die u kunt uitklappen en om kunt bouwen tot douche. Omdat het groepje verzamelaars en investeerders zo klein is liggen er zeker kansen, ik ben immers ook 75. En die Fransen waren zo handig die koffers ook in Engeland te verkopen, er staan nog vele landhuizen vol met kostbare koffers. Wat ik met mijn collectie ga doen? Mochten we het geld nodig hebben kan ik de verzameling als geheel verkopen, anders wordt het na mijn dood geschonken aan een museum.’

Benieuwd naar investeren in klassieke auto’s, stenen, kunst en vintage horloges? U leest het in de speciale editie van Quote. Deze special van Quote is dit jaar geïnspireerd op de ‘How to spend it’ van de Financial Times. Hoewel het in tijden van corona wellicht merkwaardig lijkt om over rollend geld te spreken, is een crisistijd juist het moment om over uitgaven na te denken. Welke uitgave kwalificeert als investering en waarom is spenderen ook alweer de beste manier van herverdeling? U leest het in Quote’s ‘Geld moet rollen’.

Bestel ’m hier.

This content is created and maintained by a third party, and imported onto this page to help users provide their email addresses. You may be able to find more information about this and similar content at piano.io

Het geheim van het monogram van Louis Vuitton

Collectie lente en zomer 2019 Beeld Getty Images

Ter gelegenheid van de tentoonstelling Making the Difference: Vermeer and Dutch Art in Tokio sloegen het Rijksmuseum en het Franse luxehuis Louis Vuitton de handen ineen. Het melkmeisje van Johannes Vermeer, door Rijksdirecteur Taco Dibbits ‘een van de bijzonderste vrouwen uit onze collectie’ genoemd, mocht op stand reizen in een op maat gemaakte Louis Vuitton-koffer. “Ze verdient het om veilig en in stijl van Amsterdam naar Japan te reizen.”

De koffer van gelakt canvas met koperen hoeken, twee handgeverfde strepen en een gele binnenkant (in de stijl van de kleuren van het schilderij uit omstreeks 1660) werd vervaardigd in het historisch atelier in Asnières: een dorp enkele kilometers ten noordwesten van Parijs. Louis Vuitton verhuisde er in 1859 zijn maatkofferatelier naartoe. Vijf jaar na de start barstte het Parijse atelier uit de voegen.

Voor de buitengewone savoir-faire van de vaklui die in Asnières samenwerken aan standaard ‘trunks’ (koffers) of exemplaren van bijvoorbeeld exotisch leer is geen vraag te gek. In de lange klantenlijst van het huis staan actrice Greta Garbo, die een koffer bestelde voor haar schoenencollectie, violist Pierre Sechiari, die een kist voor zijn Stradivarius liet maken, en ontdekkingsreiziger Pierre Savorgnan de Brazza, die een bed in een koffer in Asnières bestelde.

Huilende mannen

De trunk is hét symbool van het luxehuis. Recent schonk Nicolas Ghesquière, artistiek directeur van de vrouwencollecties, de Petite Malle het leven: een minikoffertje voorzien van het bekende monogram die met strap casual kruislings te dragen is en zonder als clutch. Ondanks de prijs, zo’n 5000 euro, is het een bestseller.

Uiteraard is het binnenhalen van de prestigieuze Rijksjob - een cadeau van de makers aan het Rijksmuseum - een mega-marketingstunt. Het is ook een van de successen die het luxehuis dit jaar boekt. De aanstelling van streetwear­designer Virgil Abloh als ontwerper van de mannenlijn en -accessoires zorgde in juni voor hét modemoment van het jaar: een snikkende Abloh en vriend Kanye West die elkaar na de show in Parijs in de armen vielen.

Antoine Arnault, de 41-jarige zoon van LVMH-topman Bernard Arnault, was kort daarvoor gepromoveerd tot hoofd imago en communicatie. Hij kreeg het meteen razend druk. Nadat het filmpje van de twee huilende mannen miljoenen keren was bekeken, zal er wel een flesje Ruinart opengetrokken zijn.

Tasjesoorlog

Met de aanstelling duwde Arnault senior (69), de rijkste man van Frankrijk maar niet de sympathiekste, in een charmeoffensief zijn ‘zachtere’ zoon naar voren. Senior heeft de reputatie nogal agressief te werk te gaan bij het inlijven van creatief talent en bedrijven. Zo was hij in 2010 verwikkeld in wat ‘de tasjesoorlog’ werd genoemd met Hermès. Arnault wist daarin, tegen de wens van de Hermèsfamilie, 20 procent van de aandelen in handen te krijgen van het bedrijf.

Hermès-topman Patrick Thomas drukte zich daarop uit in een zeer ongemakkelijke metafoor: ‘Als je een mooie vrouw wilt verleiden, begin je niet haar van achteren te verkrachten’.

Zoon Antoine is andere koek. Ietwat verlegen stond hij jaren in de luwte van zijn oudere zus Delphine, die successen boekt met de LVMH-prijs: de meest prestigieuze wedstrijd voor modetalent. Sinds zijn huwelijk met Natalia Vodianova is hij echter opgebloeid.

Het Russische model helpt met haar Naked Heart Foundation kinderen met speciale behoeften en hun families, ze voedt daarnaast vijf kinderen op - drie uit een eerder huwelijk en zoons Maxim (3) en Roman (1) - en verdient jaarlijks met haar modellenwerk ook nog zo’n 7 miljoen euro. Ze investeerde onlangs in vruchtbaarheidsapp Flo.

Louis Vuitton ontwierp een speciale koffer voor Het Melkmeisje Beeld Louis Vuitton/Rijksmuseum

Antoine Arnault heeft door zijn bescheidenheid en zijn sympathieke vrouw het merk in een zachter daglicht gesteld. De nadruk bij Vuitton ligt nu op het koesteren van creatief talent, exclusief vakmanschap en filantropische activiteiten. Het museum Fondation Louis Vuitton is een gift aan de stad Parijs. Als het huurcontract na 55 jaar afloopt, wordt het museum eigendom van de stad.

Handige zet

Dit weekend pakt Arnault uit met Les Journées Particulières, een soort erfgoedweekend waarbij bijzondere plaatsen en ateliers worden opengesteld voor publiek. Meer dan 50 merken van het luxeconglomeraat (onder andere Celine, Dior, Givenchy en LV) nemen hieraan deel in veertien landen. Louis Vuitton opent onder meer het atelier in Asnières, waar op andere momenten slechts de happy few van rijke klanten en beroemdheden mogen komen.

Een handige zet in deze tijden van grote concurrentie. Al blijft die nog ver achter. Dinsdag maakte het concern LVMH de kwartaalcijfers bekend. De omzet is in de eerste negen maanden van dit jaar met 11 procent gestegen tot 38 miljard dollar. De divisie mode- en lederwaren vertoonde de belangrijkste groei: 20 procent.

Interbrand, een organisatie die aan de hand van naamsbekendheid meet hoeveel een bedrijf waard is, zet Louis Vuitton wereldwijd op de 18de plaats met 24,5 miljard euro. Ter vergelijking: Dior staat op 91, Prada op 95. Chanel volgt als tweede modemerk op plaats 23.

Chanels creatief-directeur Karl Lagerfeld, tevens ontwerper voor Fendi, heeft het niet op Bernard Arnault en zei ooit nog liever ‘in the streets’ te werken dan met Arnault senior in zee te gaan. Uiteindelijk ging ook hij voor de bijl en wist Arnault Fendi binnen te halen.

Antoine Arnault en echtgenote Natalia Vodianova vorige week in Parijs Beeld Pascal Le Segretain/Getty Images

Handtassengevecht bij Delvaux

Aandeelhouder Jean-Marc Loubier en CEO Marco Probst van het luxelederbedrijf Delvaux zijn het grondig oneens over de strategie. De positionering van het merk staat centraal in het conflict: moet Delvaux een consumentenmerk zijn of een exclusief nicheproduct?

Delvaux staat voor Belgische traditie, luxe en exclusiviteit. De handtassenmaker werd in 1829 opgericht en is het oudste lederhuis ter wereld. Het bedrijf startte met de productie van koffers. Het gamma werd vervolgens uitgebreid met reistassen, koffertjes, valiezen en, vanaf begin 20ste eeuw, tassen voor dames. Charles Delvaux patenteerde in 1908 als eerste het handtasmodel. Het bedrijf is sinds 1883 hofleverancier.

Achter die mooie façade woedt de jongste tijd een stevig conflict tussen CEO Marco Probst (ex-Hugo Boss) en ex-voorzitter en aandeelhouder Jean-Marc Loubier (ex-Louis Vuitton). De Duitser wil van Delvaux een luxueus consumentenmerk maken en schrikt er niet voor terug om de handtassen en lederwaren aan te bieden via private verkopen of aan kortingprijzen op de nagelnieuwe e-commercesite van het bedrijf. De Fransman wil Delvaux in het allerhoogste topsegment positioneren - in dezelfde prijsklasse als het Franse Hermès -, de rijke historische traditie van het merk uitspelen en de producten internationaal vooral verkopen via het winkelnetwerk van het bedrijf.

120 miljoen euro omzet Delvaux boekte vorig jaar een recordomzet van meer dan 120 miljoen euro.

Sommige bronnen stellen dat hun conflict zou kunnen uitmonden in ‘een interne reorganisatie’ om uit de patstelling te raken. Welke vorm die moet aannemen, is voorlopig onduidelijk. Een insider betreurt de vete. ‘Dit conflict is een spijtige zaak. De twee zouden heel complementair kunnen zijn: Probst met zijn operationele sterktes en Loubier met zijn strategische inzichten.’

Chinees

Delvaux zit sinds 2011 voor 80 procent in handen van First Heritage Brands, een samenwerkingsverband tussen Loubier (ex-Louis Vuitton), de Hongkongse investeerder Fung Brands en het Singaporese staatsinvesteringsfonds Temasek. De familie Schwennicke, die het bedrijf in 1933 in handen kreeg, heeft sindsdien een minderheidsbelang (20%) in handen.

Onder de nieuwe Chinese eigenaar internationaliseerde het Belgische merk fors. In de eerste plaats in Azië, maar ook met boetieks in Londen, Milaan, New York en onlangs Parijs. Loubier versnelde die internationalisering toen hij tussen 2018 en begin dit jaar behalve voorzitter en aandeelhouder ook CEO werd. Hij verving toen Probst, nadat de twee de degens hadden gekruist. Maar de Duitser maakte dit jaar zijn comeback. Loubier is sindsdien ook voorzitter af en enkel nog aandeelhouder.

Coronacrisis

Het conflict laait op op een moment dat de luxesector afziet. Wereldwijde lockdowns hebben de voorbije maanden geleid tot een scherpe daling van de verkoop van luxegoederen. De omzet van LVMH, ’s werelds grootste luxeconcern bekend van paradepaardjes als Louis Vuitton, Dior en Bulgari, dook in het eerste halfjaar meer dan een kwart lager.

De artistiek directeur Christina Zeller verliet begin deze maand het bedrijf, officieel om persoonlijke redenen.

Hoe Delvaux de crisis tot nu toe doorkwam, is niet bekend. Probst verwachtte in mei dat het omzetverlies dit jaar op 20 tot 30 procent zou uitkomen. In 2019 boekte het Belgische luxemerk een recordomzet van meer dan 120 miljoen euro, waarvan 85 procent buiten België. Sinds die prognose waren er wereldwijd minder lockdowns en herleeft de Chinese economie. Maar corona woedt volop, zeker in Europa en in Amerika.

Delvaux moet ook het vertrek van zijn artistiek directeur verteren. De Française Christina Zeller verliet begin deze maand het bedrijf, officieel om persoonlijke redenen. Ze stond negen jaar lang in voor de creaties van het Belgische luxemerk.